Dit gedicht is van Marian van Zwienen. Als ik het zo lees denk ik dat het voor velen herkenbaar is.
Heb jij ook stapels kleding in je kast?
Maar trek je altijd het zelfde aan.
Niet omdat de rest niet past.
Of omdat het je niet mooi zou staan.
Zoveel stapels kleren.
Een hanggedeelte er nog bij.
Jurkjes met indianenveren.
En het is allemaal van mij!
Shirtjes, schoenen rokken.
En misschien wel 20 jassen.
Dan nog manden vol met sokken.
En een laatje vol met tassen.
Een vestje hier een truitje daar.
Een plank met alles alleen van wol.
Omdat ik alles steeds bewaar.
Wordt mijn kast nu veel te vol.
Soms kom ik een shirtje tegen.
Met het prijskaartje er nog aan.
Van iemand ooit gekregen.
Hoe zou deze me eigenlijk staan?
Nou laat ik het eens proberen.
Oh die staat best leuk!
Door de druk van stapels kleren.
Zit hij wel wat in de kreuk.
Het wordt tijd dat ik het uit spit.
Voor misschien wat overzicht.
Maar pak de kleding die het lekkerst zit.
En zwaai mijn kast weer lekker dicht!
© Marian van Zwienen
2015
Al een indicatie hebben van wat jou goed staat? Met een paar vragen krijg je direct gratis antwoord!